Hollands Maandblad. Jaargang 2010 (746-757)



[pagina 24]
Beslist Leo Vroman Beslist, er begint iets in mijn hoofd dat mij als kind allang was beloofd, want als blozend ei, vers bevrucht, bereikte mij al een gerucht maar nog aarzelt het zich, maar nog is het te vroeg, ik versta het, ik lig nog niet stil genoeg Fort Worth, 23 oktober 2010

[pagina 25]
Natuurlijk Natuurlijk staat nergens iets: een dood lijf door moord geleegd stuipt na, rot, kortom beweegt en blijft meer dan niets. Als ze de ruimte ooit krijgen dan zullen onze eigen darmen wegleven, althans geef ze even de kans om te ontsnappen en heen te stuipen en waarachtig ze kruipen zich helemaal los als doofstom blinde slangen het toeziende bos in met hun verlangen naar vrijheid, onhandig zoekend naar zelfstandigheid. En elk schijndode voorwerp krioelt van springlustige atomen alsof het iets anders bedoelt. En hun tijd zal komen. Nee, er staat nergens wat. En precies zo is dat met de verse woorden zodra ik ze heb geschreven. Alsof ze iets anders hoorden te zijn, ze leven in de vezels van dit papier. Alsof ze van hier uit even Fort Worth, 20 september 2010