Hollands Maandblad. Jaargang 2010 (746-757)

[p. 18]

Volle zaal
Leo Vroman

Ik heb al tien of twaalf jaren
geen oceaan, geen zee gezien.
Ik mis de bulderende baren,
en hun sissend sterven bovendien.

Dit is een zee van grijze haren.
De korte golfslag van een haarstilist
vult de zaal met een oneetbare mist
en zonder het voorrecht te verdrinken
in branding schuim of buitengaats
zit ik vastgeklonken op mijn plaats
spartelloos te trachten
bij de golfslag van mijn gedachten
in slaap te zinken

Fort Worth, 30 augustus 2010

[p. 19]

Geen nood

Wie nog zo levend als wij zijn
worden ook net zo dood
als haar lijf en het mijne,

maar nodeloos is je nood:
we zullen er niet bij zijn
als wij verdwijnen

en worden niet degenen
die zijn verdwenen.

Fort Worth, 2 oktober 2010