Hollands Maandblad. Jaargang 2010 (746-757)

[p. 15]

Onze paus
(twee fragmenten)
door Arnon Grunberg

9 - Het nieuws

Tandartsassistente staat voor een videocamera.

tandartsassistente

- Ik ben negentien jaar, ik ben tandartsassistente maar ik volg een schriftelijke cursus om journalist te worden.

Later wil ik het nieuws presenteren.

Ik heb een lichaam om het nieuws te presenteren.

Wie naar mijn lichaam kijkt, wordt vanzelf vrolijk.

Juist daarom zouden ze mij het nieuws moeten laten presenteren.

Terwijl ik het nieuws presenteer, zal ik me langzaam uitkleden, heel langzaam want er is veel nieuws. En het kan natuurlijk niet zo zijn dat er nog nieuws over is en ik niets meer heb om uit te trekken.

Nogal wat nieuws is treurig.

Oorlog bijvoorbeeld is treurig nieuws.

Dat onze paus zo ziek is. Ook treurig nieuws.

Terrorisme.

Treurig nieuws.

Maar als ik vertel over een aanslag of een veldslag en ik me daarbij langzaam uitkleed, dan zullen de mensen minder treurig zijn.

Ik heb brieven geschreven aan de televisie, maar tot nu zijn deze brieven niet beantwoord.

Ik begrijp niet waarom die brieven onbeantwoord zijn gebleven.

Ik ben een vrouw, een aantrekkelijke vrouw, negentien jaar oud.

Ik heb foto's bijgesloten, maar een foto zegt misschien niet genoeg.

Daarom neem ik deze videoband op.

Dat de mensen van het nieuws weten wat ze aan mij hebben.

Ik vind het niet onprettig als mensen naar mij kijken. De tandarts kijkt ook altijd naar mij, zelfs als hij met zijn vingers in de mond van de patiënt zit.

Wie naar mij kijkt, wordt vanzelf gelukkig. Zegt de tandarts. Ik wil het nieuws presenteren. Dat is wat ik te zeggen heb.

Ik wil niet langer wachten. Over tien jaar is mijn lichaam niet meer wat het nu is.

Kijk zelf, hoe goed het is, mijn lichaam.

Het buigt alle kanten op, mijn lichaam.

Maar straks buigt het geen enkele kant meer op.

Ik geef jullie achtenveertig uur.

Over achtenveertig uur wil ik het nieuws presenteren.

Christus is altijd bij me.

Als ik slaap, als ik waak, als ik alleen ben, en als ik samen ben met anderen.

Het is niet mijn stijl om via deze mij onsympathieke methode de aandacht

[p. 16]

op mijzelf en mijn talenten te vestigen maar jullie hebben me geen keus gelaten.

Als ik niet binnen achtenveertig uur het nieuws mag presenteren, dan zal ik het televisiestation binnenlopen.

Deze bom zal om mijn billen, mijn buik en mijn borsten zijn gewikkeld.

Tandartsassistente wikkelt een bom om haar billen, haar buik en haar borsten.

tandartsassistente

- Ik ben de liefde, maar wie niet naar mijn liefde wil luisteren, zal mijn woede op zich voelen branden.

Mijn grootmoeder is twee jaar geleden overleden. Zij heeft van mij gehouden.

Haar liefde geeft me de kracht deze moeilijke taak te volbrengen. En Christus natuurlijk. Maar dat spreekt voor zich.

Zelfs als jullie niet naar me willen luisteren, zelfs als ik nooit het nieuws mag presenteren en jullie mij dwingen te doen wat eigenlijk ondenkbaar is, dan nog zal mijn dood niet voor niets zijn geweest.

Ik leef verder in alle mensen die naar me gekeken hebben.

Mijn lichaam brengt het geluk op deze wereld.

Niemand mag dat ontkennen.

Niemand zal dat ontkennen.

Tandartsassistente kucht.
Tandartsassistente loopt naar de videocamera en zet hem uit.

17 - Het kind

tandartsassistente

- Wie ben je?

de paus

- Ik ben de paus.

tandartsassistente

- O.

de paus

- Niet schrikken.

tandartsassistente

- Ik zie er niet uit.

En ik dacht dat u dood was.

Ik ben niet geschrokken.

de paus

- Dat dacht ik ook.

tandartsassistente

- Hoe lang bent u hier al?

de paus

- Een paar uur.

tandartsassistente

- Ik ben hier al lang.

Al heel lang.

Wie hebt u bij u?

de paus

- De kleine paus.

tandartsassistente

- Zie ik er een beetje uit?

de paus

- Ik kan u niet zien.

tandartsassistente

- Dat spijt me.

Ik u ook niet.

Hoe lang bent u hier al?

de paus

- Al een paar uur zei ik toch.

tandartsassistente

- Hoe word je eigenlijk paus?

de paus

- O, dat is een lang verhaal.

tandartsassistente

- Ik heb alle tijd.

de paus

- De paus weet van alle kardinalen met wie ze geslapen hebben. Met

[p. 17]

welke jongens ze geslapen hebben. Hoe oud de jongens waren. Sommige waren twaalf, andere zes, weer andere vier.

Zo word je paus.

Door de geheimen van anderen te sorteren, te categoriseren, te analyseren.

De geheimen van de kardinalen. De geheimen van de priesters. De geheimen van de gelovigen, de geheimen van God.

tandartsassistente

- Houdt u van...

de paus

- Van wie?

tandartsassistente

- Van...

Jezus?

de paus

- Ik houd van alle kinderen.

tandartsassistente

- Ook van mij?

de paus

- Ook van jou.

Hoe heet je?

tandartsassistente

- Ik ben de tandartsassistente.

de paus

- Leuk je te ontmoeten.

tandartsassistente

- Is dat uw hand?

de paus

- Nee, niet die van mij.

Misschien is de kleine paus naar je toe gekropen.

tandartsassistente

- Hoe heet je, kleine paus?

zoon

- Ik ben Martin.

tandartsassistente

- Hoe oud ben je, kleine paus?

zoon

- Twaalf.

Wat is dat?

tandartsassistente

- Dat is mijn buik.

zoon

- En dat?

tandartsassistente

- Dat is mijn navel, kleine paus.

zoon

- En dit?

tandartsassistente

- Dat is mijn borst.

de paus

- Kleine paus! Kom hier.

Laat hem met rust.

tandartsassistente

- We zitten met elkaar opgescheept.

We moeten het een beetje gezellig maken.

De tandarts. De paus. Vlees is vlees. Troost is troost.

de paus

- Hij is van mij.

Bederf hem nou niet, onze kleine paus.

Hij zal ons allemaal gelukkig maken.

tandartsassistente

- Dan zal ik eerst hem gelukkig maken. Opdat hij weet wat dat is. Geluk.

de paus

- Bederf hem nou niet.

Waar is het kind?

Waar is ons kind?

^*

* Onze paus is in februari 2007 door Arnon Grunberg geschreven in opdracht van het Wrocławski Teatr Współczesny in Polen. - Het toneelstuk werd geweigerd.
Onlangs werd de tekst in een zeer beperkte oplage door Grunbergs eigen uitgeverij Norman Bates uitgebracht in een bibliofiele uitgave met een Poolse vertaling van Karol Lesman en foto's van Paul Blanca. - Informatie: [e-mail]