Hollands Maandblad. Jaargang 2010 (746-757)

[p. 12]

Wouter Steyaert

Ik doe het stof af. Ik schuur de tegelvloer. Ik ga bij de kapper en vermink iemand
met een haardroger. Ik vermoord een klant. Ik schiet een agent neer. Ik snijd het
hoofd van een kapster af.
Wij worden ouder. Wij worden zieker. Wij willen altijd alles beter doen.
Ik mis een leidende hand om in te bijten.
Ik mis de tijd waarin slurpen sociaal was aanvaard.
Onze inhoud loopt leeg over een diamanten steenweg. Wij dansen, wij zingen, wij
zijn cirkelzagen in ons verdriet. Wij mijmeren. Wij liggen slapeloos in een bed.

*

In het hakselhout liggen wij te kotsen. Op onze oprit plassen wij uw naam weg,
die wij daar in krijt hadden neergeschreven: om u hier te houden! Is een paard dat
huppelt in een laan in het donker dan niet goed genoeg voor u? Kan ik mijn gelaat
overschilderen en zingen in de molsgangen van de rooms-katholieke Kerk?
U bent niets, precies zoals wij het hebben gewild.

[p. 13]

 

Ik kocht bloemen en een vaas om een ruzie bij te leggen. Ik gaf een hand en een blik

 

aan die mensen.

 

Wij trekken onze hemden recht en slapen in een donkere gracht.

 

Ik draai aan mijn depressieknop. Ik hang halsstarrig de sukkelaar uit.

 

Mijn moeder miauwt naar de kat.

 

Mijn vader zit op een plateau met boter.

*

Wij zijn redenaars zonder het woord te gebruiken. Ik ben veel te goed voor deze
wereld. Veel te braaf. Te mooi ook.
Wij zijn hier om u te helpen.
Wij vlechten suïcidale verlangens in uw haar. Wij barsten open als een puist.
Wij vechten in de leegte van een maag, van een pels geworden dier.

*

De zee strekt zich uit. Ademt bellen in.
De zee is een dominante vos die van beslissingsrecht afweet.
Ik ga liggen en trek haren uit de grond. Ik klop spijkers in mijn plastic aangezicht.
Wij hebben u gewaarschuwd. Wij hebben u gezegd dat het beter is om hier niet te
komen. U mag van geluk spreken dat u nog leeft. U moet ons bedanken en u moet
uw geld op onze rekeningen storten want wij waren waarlijk goed voor uw persoon.
Dank ons, wij heb uw geld nodig, godverdomme.

[p. 14]