Hollands Maandblad. Jaargang 2010 (746-757)



[pagina 59]
De afgesneden tulpen Anton Gerits Voor Wim Alings De afgesneden tulpen in een vaas geplaatst bekomen even van het afgesneden zijn en streven, zich verlengend, naar het licht dat in hun kelken langzaamaan verbleekt er is een even na de dood

[pagina 60]
Werkeloze paarden Moedwillig staan zij aan elkander bloot, hoofdknikkend kop aan kont gepaard verjagen zij elkaar rond natte ogen de ramptoeristen met hun verre staart; zoeken koelte bij elkanders tere delen de hoofden buigend waar zij komen mogen, strijken met hun neus langs schoft en bil en laten dat elkander zedig toe, stampvoetend soms op het verdorde gras tot zij zich wenden in een kort galop dan stilstaand draaien om elkaar, vergeefs nog nippend aan een droge sloot. Alsof er niets met ons veranderd is sinds zij geen boerenkar, geen eg, geen ploeg meer trekken, alleen maar lichaam hoeven zijn onttrokken aan het dagelijks gezwoeg, wat eerder moe nu, minder tot gelatenheid geneigd, geen halster en geen benen stijf van pijn, een vel gespannen als geblazen glas dat glanst in het verblindend licht, op springen staat terwijl er niets gebeurt, hun manen schuddend in weerbarstigheid waarna zij in verdroomde stap niet beter weten dan dat dit het leven is.