Hollands Maandblad. Jaargang 2010 (746-757)



[pagina 26]
Rodeo Hedwig Selles Wat zijn grootste dromen waard als een kattenpootje steeds hetzelfde stukje staart, aan flarden scheurt, als je azijn drinkt, als tijd en afstand er alles aan doen om een executie in een standrechtelijke liefde te veranderen, als ik mea culpa, de dood van een vreemde voor mijn eigen troebele doeleinden heb gebruikt terwijl de regen langs mijn armen gutst en ik jong en onstuimig op de rug van de huiver de aarde, laag na laag, naar de hemel heb teruggebracht

[pagina 27]
Nothing personal als ze me vragen ben je een vis, dan schud ik nee en ja, dat ik het wel geloof dat ik een vis kan zijn als ze dat zo uitleggen met mijn gebrek aan armen en ogen als planeten het verlangen dat zich breed over het strand heen stort, de zee ik ruik mezelf, en trossen andere, jonge visjes, te veel om te tellen, zwaarddragers, vuurkeeltjes, samenstellingen als wonden die nooit helemaal zijn geheeld

[pagina 28]
Schadenfreude eerst heb ik kostbare woorden aan de grond gewijd, daarna heb ik mijn moeder naar de zee gebracht overeenkomstig haar wil, strand of land daar liepen nog eens duizend kinderen, ik kon niet bedenken waar heen ze gingen, vermoedelijk wisten ze het zelf ook niet een nieuwe plek vinden om te overnachten en dan opnieuw een groentetuin beginnen, de bonen oogsten, snijden, zouten met daarop een schotel en het hoofd van mijn moeder en later, veel later, de konijnen naar het erf van de buren jagen