Hollands Maandblad. Jaargang 2010 (746-757)

[p. 38]

Tocht
Maarten Doorman

Een dag begint met deuren.
Een deur op het woord dag
dat ketst op de ketel, een deur
op het ei op de koffie een deur
waardoor je het scherm in dwarrelt
en raam na raam verdwijnt
in de ochtend de dag door.

Een dag begint
met deuren op wie zich aandient
zich afwendt zich opstelt zich
iets verbeeldt zich uitslooft zich
zichtbaar laat gaan zich opwindt
zich uitspreekt maar nooit als de eerste

de allereerste in donker vroeg bonkende
door domme tocht zacht klappende
ongedurige deur, de deur
die halfslachtig dichtslaat, de deur
die je wakker maakt de adem
van de nacht verraadt, je slapend
nog niet loslaat maar wakker eenmaal
je tegenstaat met zijn onregelmaat
van verwachtingen nog net niet teniet gedaan,
noch met daglicht te veel overgoten.

De dag begint met deuren
Op een gang van ochtendzon
Met weer kierende deuren
op andermans kamers
op het laatst
zijn tot slot
toch de meeste gesloten.

[p. 39]

Tweede huis

A second marriage is the triumph of hope over experience
(Samuel Johnson)

We kochten steeds meer kaartjes
voor voorstellingen nooit bezocht
voor reizen niet afgelegd, we draaiden
tegen de tocht de thermostaat op
tot ver boven het vriespunt
we voegden het theater bij de daad
en sloegen geen enkele raad meer
in de wind, we lieten als het zo uitkwam
de zon op het dak kletteren
en vielen onszelf niet meer af
en nooit
hoefden we nog
een wekker te laten lopen
een pan om te keren
een brood te kopen
een asbak te improviseren
een verhaal af te steken

We lieten het gelijkspel van de zomer
over ons heen komen
als een uitstel van het voorjaar
dat al voorbij was voor wij
er erg in hadden, we luisterden
naar de geruisloze wind niet meer
tenzij we niets te zeggen wisten
over de situatie van morgen
met bestek oefenden we
toenemende zorgeloosheid
we sneden de lekkere trek
in dunne plakken en prakten
zo netjes mogelijk onze opmerkingen
over gisteren zolang we erin slaagden
veel over het hoofd te zien

[p. 40]

 

Er waren nog boeken te verdelen

 

gordijnen te verkleuren

 

gedachten te verzinnen

 

er waren nog vele plannen

 

op de planken blijven liggen ook

 

 

 

Toen we meenden dat het seizoen

 

over was sloten we

 

het huis niet af, we lieten de as

 

in de haard de kruiden verdrogen

 

de restjes bederven voor het geval

 

we niet terug zouden keren

 

we blaften de hond uit zijn hok

 

we veegden het blad niet van de paden

 

we bliezen de leidingen niet leeg

 

we pleegden geen onderhoud

 

aan de pomp aan de geiser

 

en aan het onmisbare gereedschap

 

al wisten we niet zeker

 

of anderen na ons zouden komen

 

en wat zij dan niet zouden doen.

 

 

 

We namen een extra paar schoenen mee

 

omdat je nooit weet waar je uitkomt

 

en na enig overleg zonnebrillen

 

voor als het weer te stralend werd

 

en de woorden smedig, we kregen

 

er nu echt zin in.

 

 

 

Zo gingen we dus uiteindelijk tijdelijk definitief weg