Hollands Maandblad. Jaargang 2010 (746-757)

[p. 23]

Readymade: Marcel Duchamp
een eerbetoon
Wim Brands

Waarom ik gestopt ben?
Ik zou u niet kunnen zeggen waarom.
Want ik heb nooit een waarom.
Schilderen kwam in mijn leven.
Ik had geen ideeën
die ik wilde uitdrukken.
Ik heb mezelf ook nooit
als professioneel kunstschilder gezien.
Dat is iemand die elke ochtend
gaat schilderen.
Hij schildert snel of langzaam,
maar hij schildert altijd.
En ik vond schilderen altijd saai.
Het kostte me altijd moeite
om 'n schilderij af te maken.
Of er 'n punt achter te zetten.
Soms deed ik er maanden over.
Zelfs over 'n naakt deed ik twee maanden.
En in die tijd maakte men al
in vijf of tien minuten 'n schilderij.
Dat vond ik niks. Ook nu ben ik
tegen het idee om snel te schilderen.
Ik geloof niet in de magie van de hand.
‘Hoe minder je nadenkt hoe beter.’
Dat vind ik niet.
Waarom ben ik gestopt? Geen idee.
Ik weet niet eens of ik wel gestopt ben.

[p. 24]

 

Massieve bijbel, letters als vette mieren,

 

donder van het oude testament;

 

 

 

ik beklom de berg met Mozes

 

in mijn kielzog, luisterde naar

 

de heer toen hij sprak vanaf

 

een wolk -

 

 

 

ik leed aan onze terugtocht uit de stad

 

waar ze het gouden kalf aanbaden

 

dat nu - net schoongeraspt

 

door moeders tong -

 

 

 

op wankele poten op het erf van mijn

 

grootvaders erf staat.

 

 

 

(vrij naar John Montague)