Hollands Maandblad. Jaargang 2010 (746-757)

[p. 13]

Alle kinderen
Leo Vroman

Al voel ik een einde naderen,
koppig blijf ik groeien
als een beuk met zwarte bladeren.
Maar alle kinderen bloeien
en in de duistere kroon
waar zwarte eekhoorns in stoeien
verbeeld ik mij dat ik woon.
Maar alle kinderen bloeien.
In brokkelende nachten
blijft mij het geruis vermoeien
van ontbrekende gedachten.
Maar alle kinderen bloeien.
Ik voel op het glimmende lover
het vloeien van maanlicht verminderen.
Ook daar houd ik niets van over.
Maar alle kinderen

Fort Worth, 27 december 2009

[p. 14]

Zo vlakbij

Mensen ontdekten dat een lange lijn
van vier gerangschikte soorten geluid
door een soort apen geuit
echte zinnen zijn.
Over misschien een eeuw
zal men ze nog beter verstaan:
het nauwkeurig brullen van een leeuw,
de bijwoorden van een baviaan,
maar hoe dat walvisgekweel,
tot zoete droevige verhalen
open bloeit als men een deel
ervan begint te vertalen,
hoe die hele dode taal
van de uitgestorven lieve
monsters nog helemaal
leefde in de archieven
en laat horen hoe lang geleden
reuzen met reuzenlongen
langs onze oren gleden
en liederen zongen!

Fort Worth, 15 december 2009