Hollands Maandblad. Jaargang 2009 (734-745)



[pagina 25]
Leo Vroman En verder De lucht was donker en het gras hel groen weerkaatste zich in het voetpad, nat van regen kletterende ergens tegen. Tegen mij. Wat deed ik toen? Ik strompelde in een gele regenjas waar de bliksem in weerkaatste voort en wist dat dit mijn laatste aardse lange leven was, trager en trager verder gaande zoals een einde wordt begonnen in de koude benen, nu al moe en dat ik het hele bovenstaande allemaal maar heb verzonnen. Maar ach, wat doet dat er nog toe. Fort Worth, 4 september 2009

[pagina 26]
Die dag Aan het eind van die lange dag, of als ik inslaap, ontwaakt zij, en staat op, en dan maakt zij met onmerkbare vleugelslag nog wat cirkels rond het plafond. Dan, naar de horizon, opent ze onze verdwenen ramen. En dan zeilen wij, zeilen wij samen met alles volkomen kwijt weg in de vergetelheid, zeilen wij weg Fort Worth, 10 juli 2009
[pagina 27]