Hollands Maandblad. Jaargang 2009 (734-745)

[p. 24]

Hotel
Eva Gerlach

6 - Uitzicht

‘Een kamer kost er niks maar je slaapt onder kranten.’
We gaven elkaar cadeautjes: een uur of twee zwijgen,
aanraking met de wimperrand naar keuze,
borduren van de naam in voeteneelt.

Aan de overkant in het lege kantoor schommelt iemand
aan touw, geen probleem, laat zich zakken,
stampt door de achterwand met een bord voor zijn kop.
Ik denk dat je splinters eet,

waarom anders is het raam zo glad. Ik zei
‘hou je bek toch, het raam gaat trillen.’ Toen
hoorde ik niets meer van je maar je loopt rond 's nachts,
eet splinters. Ik streel het kozijn en

het kind vloeit naar mijn hand, ik laat niet los,
het heft een armpje, wuift, ik ook, we staan
getekend in het licht, oren en al.
Snij een plaats. Hier zijn is wat telt. Voorval.