Hollands Maandblad. Jaargang 2009 (734-745)

[p. 53]

Marc Tritsmans

Studie van de schaduw

spreek niet over de liefde of de dood
ook als je in de zon kijkt zie je niets
er zijn nu eenmaal woorden van te veel te groot
tracht te zien waar de schaduwen vallen

spreek dus over kamer tafel bed en tuin
waar het zich afspeelt, vertel verhalen
bij het spoor van kleine handen op
halve hoogte langs de muur

hoe van achter een kast een plots verrezen
kindertekening je hart met precisie doorboort
een verweerde voetbal uit een verre zomer
bijna ontilbaar uit de haag tevoorschijn valt

en op de achtergrond het aanzwellend
kraken van onzichtbare balken en schotten
ja in zielloze dingen stroomt blijkbaar de tijd
laat ons hier dus maar wat zwijgend samen

zitten nu het langzaamaan donker wordt

[p. 54]

Huis

dit moet je onder ogen zien

vanmorgen was ik zoals alle
dagen langs het huis gereden
wist ik veel wie er ooit
had gewoond maar nu
was het leeg: geen gordijnen
geen tafel geen stoelen
ik keek er dwars doorheen

en vanavond op de terugweg
door leegte bij de keel gegrepen
van het huis rest geen muur
geen steen geen teken
dit moet je dus onder ogen zien
een huis en iedereen die
er in thuishoort is er

en dan niet meer

[p. 55]

Raam

het raam waarvoor zij samen zaten
zagen hoe de wereld veel te snel
voorbijging en hen ten slotte achterliet

is vandaag hetzelfde raam als toen zij
daar nog zaten maar tezelfdertijd ook niet
waren het hun silhouetten vaag te raden

achter witte glasgordijnen hun trage blikken
oude stemmen die hoewel vermoeid
dit glas nog levend lieten trillen

vanop straat is de vertrouwde gevel nu nog
enkel blinde vlek: ook van een huis breken
dus de ogen als de ziel er uit verdwenen is