Hollands Maandblad. Jaargang 2009 (734-745)

[p. 55]

Jan de Bas

Plakboeken

Een meisje poseert voor een jongen.
Hij fotografeert haar op het moment
dat ze achter een boom staat.

De feiten onttrekken zich aan zijn oog.
De waarheid verstopt achter een eik.
De meeste dingen gebeuren onzichtbaar.

Het leven voltrekt zich achter
dikke bomen. Foto's worden genomen,
afgedrukt en bekeken. En we zeggen:

‘Wat zie je er mooi uit en wat is hij goed
gelukt.’ En ze verdwijnen in plakboeken.
en de plakboeken in onvindbare kasten.

Mevrouw Descartes

Ik besta, dus ik denk
aan jou. Wat doe je nu?
Ben je nog jezelf? Speel je
dat je dezelfde bent

als die je vroeger was
je toch een ander dan
dacht ik, omdat je niet
doet wat je zegt of denkt

en het spel zo subtiel
als onmogelijk meespeelt:
een vrouw die denkt
dat ze bestaat en dat niet doet.