Hollands Maandblad. Jaargang 2009 (734-745)

[p. 42]

Anton Gerits

Zomer

Terwijl de middaghitte niet meer zindert,
tot stilstaan is verdicht, niets meer beweegt
en alles achter glas geborgen lijkt
begint een merel voor zich uit te fluiten
zo zacht alsof hij in gedachten zoekt
naar iets dat ooit verloren ging, een woord,
een naam misschien die nu in jou ontwaakt
zich niet meer noemen laat dan zacht
in sprakeloos hervonden samenzijn

Oude eik

Zodra hij door de aardkorst brak
zo eenzaam als een mens kan zijn
wierp hij een schaduw om zich heen
waarmee hij zich een eiland schiep
dat bleef waar het gerezen was
en groeide met een dichte kroon
die tastte naar een hemels licht
dat hij haast niet meer torsen kan
en wij nu zien hoe zwaar en stil
hij langzaamaan te zinken lijkt
alsof hij onderaards verdwijnen wil.

[p. 43]

Brief uit de bergen

Te midden van mistige wolken bewoon ik mijn hut.
Mijn leven verwijdert zich langzaam maar zeker van hier
en vraag me maar niet hoe ik mij sleep door de dag!
Ik zie hoe de wind door de bladeren stroomt; op mijn schoot liggen boeken.

Vrij naar Li Kieou-ling (7e of 8e eeuw)

Huis onder bamboe

Onder de eenzame bamboe alleen
Bespeel ik mijn lier en zucht.
Wijd is het land waar niemand mij hoort.
Maanlicht verschijnt en verlicht mij.

Vrij naar Wang Wei (699-759)

De lier bespelend

In zeven vibrerende snaren
Hoor ik, in rust, de wind de sparren koelen.
Het is een oude zang die ik alleen waardeer.
De mode van de dag herneemt hem zelden meer.

Vrij naar Liou, Tch'ang-k'ing (ca. 760)

In de zuidelijke tuin

Stijl zoeken, zinnen plukken, wat een oude boekenwurm!
De ochtendmaan hecht zich als schijfje jade op het rolgordijn.
Ach, zie je niet, jaar in jaar uit, op hoge zeeën
de letterkunst haar lot bewenen in de najaarswind?

Vrij naar Li Ho (790-816)