Hollands Maandblad. Jaargang 2009 (734-745)



[pagina 33]
Hedwig Selles De berg is verdwaald En schudt de doden van zich af Ik maakte een bivak, Dwz ik zat in de sneeuw En wachtte tot het ochtend werd, Ik zong en sprak om wakker te blijven Pa liet ma uit zijn handen vallen Hé ik ben je tante Of heeft je moeder dat niet verteld?
[pagina 34]
Hoe haal je herinneringen op? door in de vloedlijn te gaan staan en te denken dat als ik in een golf plas deze voller wordt en zotter en zouter de gedachten, en hoe diep moet je graven voor zoet water met de wind mee? vroeg ik, die mij niet kenden, deden terug; het is verboden hier voor honden het geeft niet, deed ik met mijn handen het maakt niet uit, als je goed bent val je niet en de zee werd opgewonden, van binnen voelde iets wat zij van eerder nog wist
[pagina 35]
Ik zwom de Marrowijne af een fraai raadsel, dat mij had opgehoest en - snoof ik als een hond? zo was ik ook een hond, stok in het water ik herinner me alles nauwgezet, het was van een antieke eenvoud, over opkomst en ondergang; en zonder gevecht geen woorden; mi gudu, zei ik langzaam, om de afstand beter in te schatten tussen vraatzucht en verrukking tussen met liefde brokstukken passen en het afzinken met wie ik samenviel, ik hield mijn benen stil, mijn handen werden losgeweekt