Hollands Maandblad. Jaargang 2009 (734-745)

[p. 27]

L.Th. Lehmann

Gerrit Jan Mulderstraat 34a.
In Rotterdam, waar ik geboren ben
(zo niet in een ziekenhuis),
om de hoek de Davidstraat,
op de hoek groenteman Spaans
die eens boos op me was
omdat ik hard stampte
boven zijn kelder.
Verder naar het oosten
bij de vork met de Vierambachtstraat
was kruidenier Hazelzet.
Verwarde herinneringen daar.
Van een krabbende kat
en een brandende petroleumkachel.

Van achter ons huis;
Uitzicht over schuttingen,
waarop katten balanceerden.

Met mijn moeder naar
Willy Willemse's huis,
op een veranda
waar ik bootje speelde
met een plank met een spijker erin.
Ik haalde 'r mijn rechterknie aan open.
Ik ging even naar binnen,
naar de volwassenen.
Zei in de deur ‘stoute spijker’
en ging toen weer terug
naar mijn fantasie.

[p. 28]

 

Tango is lopen door een donk're straat,

 

de passen vol gevariëerd alleen

 

door invallen in 't hoofd daarboven

 

door 't denken van de loper.

 

 

 

Bijzonder is dit niet, want je kunt rennen

 

bij ragtime, slenteren bij de blues,

 

zij bouwen plaatsen, maar geen straat.

 

 

 

De straat moet wel in Buenos Aires zijn,

 

stad veel bezongen, soms goed en vaak slecht.

 

Calle Gardel, die is niet lang genoeg.

 

 

 

*

 

 

 

Den Haag, windig Den Haag, ik houd ervan

 

- niet om Eline Vere of haar sfeer -.

 

Van mensen, één pas dood, anderen eerder.

 

Den Haag bij zee

 

die men enkel landelijk benaderen kan,

 

voorzichtig: de carrières mochten breken.

 

De mijne was er niet.

[p. 29]

Oude maan

Je armen beschermen me tegen de winter.
Onder je tedere hoede
laat ik de uren domweg voorbijgaan,
droevig en lang.

Ik voel dat elk ding me dierbaar is,
dat ik door erbarmen ben omgeven.
Zelfs wat mij kwetst heb ik lief:
meegevoel voor hem die sterft!

O, oude maan, ontvleesde wereld
Die de hemel doorloopt in diepe stilte.
Hoeveel warmte heeft van wie ik houd...
Maan, heb je 't niet koud?

Naar Alfonsina Storni (1892-1938), ‘Vieja luna’