Hollands Maandblad. Jaargang 2009 (734-745)

[p. 39]

Pieter Grootendorst

Bel me

Bel me. De mogelijkheid bestaat
dat eenzaamheid de telefoon opneemt
en mij probeert te betrekken
in het gesprek. Ik weet 't niet.

Blijf bij me. De mogelijkheid bestaat
dat eenzaamheid het samenlevingscontract ondertekent,
de deur voor je opendoet
en het begin van je lichaam,

maar blijf voor alle zekerheid bij me
tot de laatste handtekening is verdampt,
onze stem zichtbaar gebroken.

[p. 40]

We laten je nu alleen

We laten je nu alleen,
met het touw, de boom,
de oplossing in gedachten.
Straks, als het contact veilig is
verbroken, komen we terug
om te kijken naar het hoofd
van de familie.

Vertrek

Het kamermeisje is laat.
De kamer, reislustiger dan ik,
is al vertrokken.
Aan de ogen van het meisje zie ik
dat ze op mij niet zit te wachten.