Hollands Maandblad. Jaargang 2009 (734-745)

[p. 23]

Leo Vroman

Heldendaden

Ze mogen mij het hoofd afhakken -
het zal met knipperende ogen
en stamelende lippen pogen
aan de bijl te blijven plakken;

ze mogen mij in stukken breken
en mijn stukken blijven spreken,
slaan met die bijl mijn hersens binnen
en mijn brein blijft ze beminnen,

mijn vingers walgelijk afslaan -
beminnend wijzen ze hun aan
en ook het traag tragisch naar buiten
kruipend bloed wil zich beminnend uiten.

Maar wat lig ik toch te zeuren?
Er zal niets met mij gebeuren,
ik word gewoon nog verder oud.
En iedereen blijft een schattebout.

Fort Worth, 21 februari 2009

[p. 24]

Geloof

Het is niet te geloven
dat ik word verdwenen
van mijn hoofdneus hierboven
tot mijn huiselijke tenen,
mijn guitige kloven,
mijn meeslepende benen,

mij door harde handen
zal gaar laten stoven
en dan niet te geloven
aan laat branden.

Wie weet, na eeuwen
hoort men pas
het hese schreeuwen
van mijn as

Fort Worth, 25 oktober 2008