Hollands Maandblad. Jaargang 2009 (734-745)

[p. 29]

Vicky Francken

Kauwen, kraaien, roeken of raven

Onder deze regels lig ik wanhopig in de mode
zo mogelijk te lijden, dit alles is geen kwestie
van vertrouwen maar van trouw.

Op twee ruiten spatten vogels uiteen, ik luister
hoe hun vleugels klappen voor mijn zware adem
en wacht tot in mijn oren buizen knappen,
ik van binnen geluiden ontdek
die van mij kunnen verschillen

als het wit in mijn ogen van hun zwarte
dode pupillen.

[p. 30]

Hier draait het leven om

Hier draait het en zoekt het zijn voeten.
Vermaalt het de grond onder zijn zolen
en boent het zijn schoenen voordat
het iets inslaat, bij voorkeur
een laan of een pad dat niet
inleidt maar verleidt en wijdte
bereikt. Zo span ik mijn vleugels,
gelukkig te vliegen, mijn missie
de afstand van kiezels tot keien verslaan.
Ik stort me te pletter, luister naar raad
van omstanders. Niets anders hoor ik
dan drijfvesten van gelegde verbanden
en taal.