Hollands Maandblad. Jaargang 2009 (734-745)

[p. 37]

Ilse Starkenburg

de bloemen heb ik net weggegooid

ze kwamen niet uit pas met
de stank van hun stengels kwam
een oude bekende
zonder sleutel het huis binnen

hij zei niets maar mijn vingers
gingen stinken alsof hij mij
een hand had gegeven, nu ik
niet meer alleen rook naar mezelf

was er hoop: als er stank bestaat
bestaat er ook niet stank - roos en
lelie, boterbloem - zelfs een vertrouwde
geur is beter dan niemand, ik zou

je nog een keer een oliebol
willen zien eten, poedersuiker
knoeien op je winterjas
waaronder kleine beentjes

voorzichtig zette ik de ramen
tegen elkaar open om het door
te laten waaien maar het verlangen
vast te houden een nog lege vaas

[p. 38]

eb

zal ik nog meer namen onder
Linde zetten? zij
heeft ze tenslotte nooit gekend
het is mijn hoofd dat kisten
met elkaar verbindt
elke kist is een kus
ik schrijf die andere namen
een andere keer wel
met andere tenen op
achter mij denkt
een man dat ik Linde heet
ik weet dat hij denkt
dat ik Linde heet
hij heeft de wind
in de rug als ik hem
nakijk in hem zijn
Linde en ik één