Hollands Maandblad. Jaargang 2008 (722-733)

[p. 56]

Omgevallen boom
Anton Gerits

Daar ligt hij waar hij eenmaal stond
niet meer zichzelf, een houten romp
waaruit het hart verdwenen is.
Gebroken het verlengde merg
rest hem geen been om op te staan.
In een vergeefs gebaar verstard,
de armen naar geen hemel uitgestrekt,
is hij alleen, zoals de mensen
die er even stil bij staan.

Opgehokte kippen

Terloops, nauw hoorbaar mopperend
vertreden zich de kippen in de ren,
zij vinden, maar zij zoeken niet -
de schappen liggen overvol.

Zij kijken nochtans telkens om
of niets en niemand storen komt,
zo staan zij in hun vrijheid stil
al weten zij, bedrijvig, daar niet van.

Zij slaan soms met hun korte vleugels
maar komen niet meer van de grond.
Er is een hemel te verdienen
maar die blijft buiten hun bereik.