Hollands Maandblad. Jaargang 2008 (722-733)



[pagina 10]
Repetitie Leo Vroman De slaap waarmee ik dagelijks repeteer voor de eindslaap in het kort overvalt mij vaak als donker weer waarvan ik ook nooit wijzer word. Slapper en slapper dreigt mijn overgave telkens naar een ander dromenland waar dan weer witte paarden draven, dan weer een wereldrijk verbrandt, en wil het uit mijn slaap niet meer ontwaken welke leugen zal mijn brekend brein dan aan haar einde eindelijk aanvaarden en daar een eeuwigheid van maken? Zal het een oever of een oerwoud zijn of het wegvlammen van de aarde? Fort Worth, 30 juli 2008

[pagina 11]
Dit vers Dit vers had meer dan het nu heeft als ik veel korter had geleefd. Nu, meer dan negentig jaren oud, heb ik mijn tong tot vlees gekauwd, heb ik elk woord zo vaak gebruikt dat het naar mijn speeksel ruikt alsof ik alles allemaal fout onthoud en fout herhaal en nu ook dit weer moet herlezen alsof al bezig dood te wezen als wie omlaag stort maar nog even kan genieten van het zweven en een schijnbaar lange poos wacht op het gedachteloos weg leven Fort Worth, 21 juni 2008