Hollands Maandblad. Jaargang 2008 (722-733)

[p. 43]

Tymen Trolsky

de liefde houdt van schaduw en gedempte stappen
van kamers aan het eind van trappen
van huizen die geen weet te staan
van gangen die langs achtertuinen gaan

ze loopt vermomd in kleren zodat geen haar ziet
ze hangt gordijnen van geheimen voor de ramen
vult gaten in de muren om geen fluisteringen door te laten
draait het licht omlaag totdat de wereld buiten staat

eenmaal binnen steekt ze kaarsen aan
een warme gloed bespeelt de wanden
met open ogen lakens is het bed gedekt
met lippen van nat vuur en lijfelijke handen

de liefde houdt ervan samen alleen te zijn
zacht kijken tussen ademaderlatingen door
van dieper dan de vingers voelen
klein te zijn in ontzagwekkend woelen

en als ze voor de ochtendschemer moet verlaten
wil ze uit haar niet-droom niet ontwaken
ziet ze lege straten vol van strelingen
wordt ze toegezongen door de vogels op de daken

(de liefde houdt van schaduw)

[p. 44]

 

lief, bedaar

 

het bloed klopt aan mijn slapen

 

ik weet niet waar ik het halen moet

 

wat je nog in me los wilt maken

 

met strelen, bijten en omspelen -

 

ik was al aan het einde van mijn tenen -

 

mag ik de kracht die je nog vraagt

 

niet uit jouw lichaam lenen

 

 

 

lief, bedaar

 

en laat de nacht die ochtend is

 

ja laat voor je me weer ontwaken doet

 

ja laat het licht mijn lijf masseren en verzorgen

 

er ligt nog goud verborgen dat we na het diepste dalen

 

met onze zinnen naar het licht toe zullen halen

 

om te blinken in de schalen van ons lijf, niet nu

 

 

 

lief, bewaar

 

wat je nog rest aan kracht

 

wees zacht en spaar de warmte in je op van slaap en zon

 

die nieuw verlangen zullen kweken in je hart en spieren

 

de dag duurt kort

 

als je toch eerder wakker wordt

 

wek me niet maar wacht

 

wacht lang, want lang weer duurt de nacht

(lief, bedaar)