Hollands Maandblad. Jaargang 2008 (722-733)



[pagina 4]
Van nu af Eva Gerlach 1 Ik zag dat jij het was, je vader hield je vast in teruggekomen handen van kaal buigzaam hout. Maar zoals bij geboorte uit vruchtwater verfrommeld lag het vel erbovenop en jij was groter dan hij worden kon en droeg in rood je eigen littekens tot nu toe. Je sliep, ik wilde niet dat je zo was, waterpas en te rusten, voor verlies uit ademend.
2 Toen stond je op en zei: ik haal ze op en raapte al je doden uit de grond en blies ze lucht in, reikte brillen uit bontstola's, zakhorloges, al het bewaarde verspreidde ze over de streken van het hoge trapportaal, niet stem bij stem maar door elkaar en liet ze zingen zo zacht ze konden (‘luister nauw’) en jij zong voor en je gekliefde wenkbrauw straalde Ja, der Geist spricht, toen werd je opgehaald.