Hollands Maandblad. Jaargang 2008 (722-733)



[pagina 40]
Een begin Emma Burns Op het ritme van je keel geloof ik je adem langs mijn huid we kunnen kijken naar onze handen hoe we passen in de jaren vooruit wie je was maar wie je wordt het pad van de haartjes op je buik ik beloof je dat ik omhoog ga als het licht overdag uit kan. * We waren zoveel iemand als alles om ons heen dan gaat er ook niets van jou, van mij van dit moment toch draagt de kamer je adem zonder vragen en dromen die je zelf bedacht ik zag het.

[pagina 41]
Voorbij gaat makkelijk We waren om de honderd standjes zo grote-mensen-trots dat verdiende een ring van een tientje een strippenkaart voor de nacht we namen lucht voor lief een laatste laag heelal die er echt wel was en zijn ogen waren het eerste van wat ik later niet meer wist.

[pagina 42]
Niks aan de hand Nu dus niet vragen wat er is vooral niet vragen hoe het gaat vooral niet twintig keer per dag Maria deed dan haar ogen dicht Maria kreunde in haar slaap aan haar niet vragen hoe het gaat of ze nog wakker wordt vandaag Het is gewoon een beetje stil niks minder en niks meer het is niet altijd feest dat betekent niet zoveel De geur van rottend mens van chemisch licht van restjes ex het fluisteren van vroeger het vloeken van onze vroegers Dat betekent niet zoveel het is gewoon een beetje stil niks minder en niks meer Nu dus niet vragen wat er is vooral niet vragen hoe het gaat vooral niet twintig keer per dag er is toch niks aan de hand