Hollands Maandblad. Jaargang 2008 (722-733)

[p. 34]

Staldeuren
Wim Brands

Ik belde je en vroeg
hoe gaat het;

ik ga dood zei je,
het duurt niet

lang meer en je lachte
kort -

hoe lang nog, vroeg ik;

vanavond misschien.

Ik hoefde m'n ogen

maar dicht te doen
om je te zien kijken.

Het was weer voorjaar,
ik wist dat nog niet,

jij wel. De dooi zette in,
morgen konden

de staldeuren open.

[p. 35]

 

Hij vraagt me waar hij is, ik vertel

 

over de buurt, de bewoners die

 

ik ken, de oorlog, het museum,

 

 

 

de dierentuin. Hij vraagt me

 

waar ik woon, ik vertel

 

over het eiland,

 

 

 

het klooster, de schepen

 

die ik soms tel.

 

 

 

Wil je weten waar je bent,

 

vraag ik.

 

 

 

Nee, wie jij bent.