Hollands Maandblad. Jaargang 2007 (710-721)

[p. 24]

Marc Tritsmans

Lichaam

Maar het lichaam weigert koppig alle dienst.
Toont me nu alvast - want later krijgt het
misschien die uitgelezen kans niet meer -

hoe ik als oude man met een kraan uit bed
moet gelicht, geen glas meer kan tillen,
geen plas meer kan maken, geen pas

meer wil zetten, de stem niet kan vinden,
nog slechts één oog op scherp krijg met het
amechtige hart voortdurend op hol. Zodat

andere handen me oh zo geduldig voederen,
wassen, de billen vegen. Beam me up Scotty!

[p. 25]

Op de rand

Bijna had ik niet meer de
tijd maar had de tijd mij
uitgewist. Teruggekeerd
vanwaar ik ben geweest

bestaat de wereld nog
alleen uit breekbaarheid
en aarzeling. Zo gaat dit
wekenlange bange kijken

naar de blauwe lucht, de
bomen, naar jou, in de zon.
Als namen mijn ogen hiermee
een onverantwoord risico.