Hollands Maandblad. Jaargang 2007 (710-721)

[p. 33]

Annemieke Gerrist

Wij rennen er langs, langs de visfabriek en de strontwei,
de slager, roepen paardenmartelaars, klootzakken,
en rennen naar de donkere sloot waar elke dag een man
in plast, om negen uur, om één uur, om drie uur
zodat vissen verschijnen aan het wateroppervlak

En in het boek waaruit wij leren boekbinden leren wij
de looprichting door het scheuren van papier:
De eenvoudige handeling komt uit de handleiding
We hebben een nacht rust gehad

*

Op de maan is de vlag omgevallen

De kraters zijn in het echt veel groter
en kunnen niet met water gevuld worden

Hij landde op aarde en kreeg het koud
Auto's reden over straat
Iemand met een gitaar voor z'n buik
zong een lied over een man op de maan
Hij stak wat sla in zijn mond

's Nachts scheen de maan op zijn lakschoenen
toen hij danste met de kou in zijn benen
en zijn vrouw in zijn armen

[p. 34]

 

Vasthouden aan een lusje van je broek

 

waar een riem doorheen kan

 

 

 

Thuis de kachel aandraaien

 

 

 

Vragen waar is toch die boom?

 

Hadden we die in de tuin gelaten?

 

Maar we wonen toch op twee hoog?

 

 

 

Een hele dag wachten tot je gezien wordt

 

of uitkleden om te slapen

 

 

 

Men spreekt de waarheid

 

Gewoon wachten tot het komt

*

Ik weet niet of een huis een weiland is
waarin een paard past
of het is een feest en ik ken niemand
en dat hoeft niet, want je praat met iedereen

Er is niemand die zegt
dat een huis ver weg is

En als de buurt is opgegeten
blijft er een deur open
Het hek breekt daar
waar het paard doorheen komt

Soms stampt een been een vlieg weg
of de modder eraf
en valt er zand van mijn broek