Hollands Maandblad. Jaargang 2007 (710-721)

[p. 31]

Krijn Peter Hesselink

een hof van heden

God weet hoe ik die kinderfijne vingertjes
ooit fijn heb kunnen knijpen, tot
stof vermalen, uitstrooien, vergeten,
als hij tenminste weten kan en God is.

God neuriet een vergeefse tweede stem,
nu takken knappen, aarde scheurt,
de hof verspringt, de hegschaar doolt,
knipt fruit uit en een mond om te verslikken.

Een kinderhandje om aan te ontglippen.

[p. 32]

aan het eind van de winter

Was ik het laagje sneeuw
dat vers gevallen
je borsten toe mocht dekken voor het smolt?

Was jij het roofzuchtig beest
dat in mij grip zocht in
het eigen vlees?

Zelfs toen je eindelijk opvloog liet
de kramp niet uit je klauwen.

Waar bid je nu, welk sneeuwlandschap
besmeur je met je schaduw? Kijk,
een prooi treedt schuchter aan het licht,
een nesteling valt bloot.