Klein mannetje
Naar Alfonsina Storni
Klein mannetje, klein mannetje;
laat je kanarie die vliegen wil vrij.
Ik ben de kanarie, klein mannetje,
Ik was in je kooi, klein mannetje,
klein mannetje, wat voor een kooi geef je mij.
want je begrijpt me niet,
en zult me nooit begrijpen.
Ik begrijp ook jou niet, maar ondertussen;
open het kooitje, want ik wil ontsnappen.
Klein mannetje, ik hield een half uur van je.
(het is niet meer goed te maken)
Alfonsina Storni (1892-1938) werd geboren uit Argentijnse ouders in Italiaans Zwitserland. Toen ze 7 jaar was, keerden haar ouders terug naar Argentinië, waar zij na haar schooltijd een lerarenbrevet behaalde en schreef voor diverse tijdschriften. Zij kreeg ongetrouwd een zoon en verzette zich scherp tegen het heersende machismo. Desondanks groeide haar faam als dichteres. Nadat bij haar borstkanker was vastgesteld en haar beste vriend zich van het leven had beroofd, ging ze naar de badplaats Mar del Plata, stuurde haar befaamd geworden afscheidsgedicht ‘Voy a dormir’ (‘Ik ga slapen’) aan La Nacion in Buenos Aires en pleegde zelfmoord door de zee in te lopen. Thans geldt zij als een der belangrijkste Zuid-Amerikaanse dichters van de twintigste eeuw. L.Th. Lehmann is doende met de vertaling van haar poëzie.