Hollands Maandblad. Jaargang 2007 (710-721)

[p. 31]

Kees van Domselaar

Nooit dichter

Nooit dichter zal ik ooit nog bij je kunnen komen
dan met mijn adem nu op dit verheven glas
ik heb je niets meer te zeggen, je kunt ook
niets meer horen, je bent veel doder
dan ik dacht

de zomer ligt als een schip van aanzien in de haven
maar hier is het stof dat jij geworden bent

tem dan die angsthond die op klaarlichte dag
aanslaat en zijn slechte tanden zet in je binnenhuid
en niet luistert maar onraad ruikt
in het struikgewas van je opperste wezen.

[p. 32]

Op reis

Bij lange na niet de wakkere, ik ben vaak
zijdelings als ik vertrek en waar ik aankom
met mijn koffer mis ik soms mijn hoofd
en dan red ik het met mijn papieren
en krijg het stempel, dat ik volg
zo ben ik nergens en daartoe
zeer bereid.