Hollands Maandblad. Jaargang 2007 (710-721)

[p. 15]

Slapen bij een warme man
Jos Versteegen

I

In twintig, dertig, veertig: het jaar
van haar geboorte staat niet vast.
Haar zoons en dochters zijn zo oud
of jong dat zij per dag verrast
opkijkt. Het niet vertrouwde geld
blijft gulden heten en de prijzen,
mooi dat ze zijn gedaald - daar mag
mijn oude moeder graag op wijzen.
De cijfers tuimelen, haar hoofd
een dronken prijzenfestival.
In elk gesprek beslist het lot:
zij meldt het winnende getal.

Een slotsom is geluid en adem.
Ze vinden hier het leven uit.

[p. 16]

II

De roze dode in een lijst
van hout. De scherpe vouwen in
zijn broek en wang, het oude haar
dat met een spray verstevigd is,
de lipstick op de boerenlippen,
de rouge - wat een stervende
al niet te wachten staat. Hij is
vakkundig in de verf gezet,
de zwaar geretoucheerde minnaar
en roze etalagepop,
liggend op haar tv. Het leven
stijgt elke avond in hem op.

In dit gebouw zijn duizend vrouwen
die slapen bij hun warme man.