Hollands Maandblad. Jaargang 2007 (710-721)

[p. 9]

Ingmar Heytze

Interview

Vandaag ben ik een soort infuus.
Langzaam bloed ik leeg in steno.
Memento Memorecorder ligt op wacht.

De gestalte tegenover mij wil alles,
alles. Ik dobber in mijn waarheid rond,
dreg vermolmde wapenfeiten op,

weef de lappendeken van mijn leven scheef.
In mijn navel dreint een kinderkoor
Zak tabak! en Lul maar door!

Vannacht legt het plafond mij uit
wat ik had moeten zeggen.

[p. 10]

Weggaan

Ik heb een man gekend die zei dat je
niet bang moet zijn om dood te gaan
want als je doodgaat en je wilt het niet,
zeg je gewoon ‘ik ga niet dood’
en dan gebeurt het ook niet.
Die man is dood.

Ik ken een vrouw die is getrouwd
met een man die altijd zegt dat hij haar
verlaat, maar ook altijd blijft omdat zij zegt:
‘Je blijft.’ Zij hebben nu een kind.
Ze zeggen dat hij haar verlaat,
ze zeggen dat de dood bestaat,

ze zeggen dat je weggaat.
En als ik nu zeg van niet?