Hollands Maandblad. Jaargang 2007 (710-721)

[p. 24]

Herman Leenders

De buitenlamp

De auto ritst de nacht als een slaapzak open.
De maan smelt als een zuurtje in haar mond.
Tussen dijken van duisternis
en takken die grijpen volgt hij

de knopen van haar nachthemd
haar katogen die lonken.
In elke bocht tast
hij het land met zijn koplampen af

velden nes als broodpudding
raspend als een stoppelbaard
sneeuw die smelt in haar liezen.

Verblind
blijft hij op de oprit staan
de garage open als een val.

[p. 25]

Dankzij de sneeuw

Dankzij de sneeuw van maart
mist hij de trein die te laat is
ziet hij de vrouw
die onvergeten was.

Terwijl de vlokken smelten op zijn jas
staat hij stil om niet uit te glijden
wrijft hij in zijn handen om niet te bevriezen
leest hij de sporen van wat je niet onthoudt.

Zij lag onder het laken
te wachten op de dooi
met haar ogen van houtskool.

Alle woorden staan op papier.
Hij ruimt alleen
op een eigenzinnige manier.

Wanneer hij 's avonds terugkeert
staan de auto's schots en scheef.
De sneeuw gesmolten. De witte lijnen

waarbinnen je moet leven
niet.