Hollands Maandblad. Jaargang 2006 (698-709)

[p. 33]

Tafel met tulpen
Kees van Domselaar

Dag in dag uit vervolgt zich het verhaal
op de tafel de vaas met tulpen, kijk
ze moeten morgen weg, want ze zijn
mooi geweest en er is geen voortgang
dan deze, die ons redden kan.

We moeten zorgvuldig zijn want liefde
het is een eindige bron en we morsen zo
vanavond, we zijn zeg maar zo waar
gemaakt van stromen en de tijd droogt op.

Wat is het dan, dat men aanzit, een fles
opent, een glas heft onder de wolken
wat is het dan, meer dan het verloop
van een zomeravond, een gesprek
het gebruik van een tafel.

[p. 34]

Oortjeshekken

Het regende en daar liepen we
in de modder van onze voorlopigheid
als een gedicht, dat nog geen richting heeft
maar zich beschrijven laat als een rivier.

We dwaalden langs de zomerdijk
stroomafwaarts gingen schepen
en om ons heen de godgegeven ruimte
aanstormende wolken, lichtpartijen
voortglijdende schaduwen.

Toen kwamen we aan de oever
van de brede rivier en even later
zaten we met koude handen
tussen wind en water
het stipje te bewaren
van ons samenzijn.