Hollands Maandblad. Jaargang 2005 (686-697)

[p. 28]

Zwart-wit
Florence Tonk

Zwart-wit net zand
zo likken van je hand
zwart-wit heetten wij
zij neuriede wanneer ze at
en dit bijzonder lekker was

heet dat verraad
toen ik niet meer wilde spelen
je voorhoofd vet werd
jij zo bedeesd (je moeder aan mijn vader zat)
dat het een beetje ging vervelen
meisje van de gruwelijke kieteldood,
of werden wij alleen maar groot?

[p. 29]

Weg

Het spoor zuigt je geruisloos bij me weg
‘Vijf dagen lang de stilte in,’ denk ik,
als ik je hoofd verlies
in de vertekening van rijdend glas.

Vannacht zal ik vergeefs
je harde ledematen zoeken
jij zult er pas weer zijn wanneer ik slaap.
Me langdurig nemen in verlaten huizen
waar gaten in de plankenvloeren
zicht op stille feestjes geven.

Bij het opstaan zal
ik me alles herinneren.

[p. 30]