Hollands Maandblad. Jaargang 2005 (686-697)

[p. 12]

Twee vragen I
Gerry van der Linden

Mijn zoon zingt
mijn moeder doof
mijn vader dood zo dood
dag pa

ik herken niets
dat sporen uit de weg ruimt
ik herken niets dan eigen stem
in die van hem

ik kan mijn rug niet draaien
ik doe wat ik kan
buiten roept halt
mijn moeder praat weg

over ziekte en dood
de wind duwt mijn zoon
heen en terug

aan hem ligt het
aan hem ligt het
goddank hij staat

hoe ver dichtbij
mijn zoon zingt

[p. 13]

Twee vragen II

Zoals ik je vroeger kon vertellen
nee, dat doe je niet
zo kan ik niets meer bedenken
om mijzelf gerust te stellen

als kind groeide je zo broos
de wereld viel grenzeloos
in grote en kleine scherven
tot zover kon ik je beschermen
vlak voor mijn voeten dus

nu ik zie hoe je vurig
uitgerust de dag beklimt
draai ik mijn hoofd en mis
de onhandig gewiekste beweging
waarmee je je vastzet

als zoon ben je meer dan genoeg
zachtjes sluip ik achter je aan
het touw nog losjes om mijn middel
moedertje dat niet uit de weg wil

[p. 14]