Hollands Maandblad. Jaargang 2004 (674-685)

[p. 52]

Heines Fichte
Maarten Doorman

En de dames vroegen: Gelooft hij zelfs niet aan het

bestaan van zijn vrouw? Oh nee? En vindt mevrouw

Fichte dat dan zo maar goed? (heinrich heine)

Ik waande mij een sparrenboom
en keek eens om mij heen
mijn takken deinden in een droom
van leegte, ik was alleen

Buiten mij immers is meer niet dan
een boom of wat, een bos misschien
waaraan ik mijn staan niet ontlenen kan
want door hem kan ik mijzelf niet zien

Een sparring partner heb ik niet
ein Ich sei ich das stets vernichte
mijn takken dreinden in de doom
ik rijmde op een sparrenboom

[p. 53]

Rückerts Pappel

Und haben weiter nichts zu tun.

Und werden immer langer.

(friedrich rückert)

Leeglopers met beroerde uniformen
staan steeds langer te worden in een erehaag
van het houten gordijn dat in lauwe stormen
ratelt en fluit als een sprinkhanenplaag

springplankenhaan
die zijn bladeren fladdert
meets supermarktkip
die haar nek verdraait
zij krachtvoerverneukt
in een wip op de schappen

Stomblijvend trekken ze akkers strak
van het bladderend landschap afgezwaaid
waar veervee krepeert, met slappe tak
saluerend, afgewend, bald neergemaaid