Hollands Maandblad. Jaargang 2003 (662-673)

[p. 12]

Onze afwezigheid
Mark Boog

Onze afwezigheid was verklaarbaar
uit de hoogte van de bomen,
uit het gras, dat gemaaid moest worden,
uit de vogels, de wolken, de gaten.

Zo lang niets zeggen dat het zwijgen heet,
verdwijnen wordt genoemd, dat het
nog maar moeilijk kwalijk kan
worden genomen. Het grijs van de lucht:

wij. Zoektochten werden afgeblazen,
honden teruggeroepen, nieuwsberichten
vergeten. Beweeg je niet, dat geeft maar
kringen in de vijver van de stilte.

[p. 13]

De kamer, zonder leegte

De kamer, zonder leegte, is niets.

Ik kijk naar buiten,
druk mijn neus tegen het raam,
scherm het blikveld met mijn beide handen af,

ik aarzel. Wie twijfelt leeft, misschien,
maar het bestaan van lege kamers
is nooit naar tevredenheid bewezen.

Aanvaard mijn holten in mijn plaats, lieve,
draag de schalen naar de kast,
sluit deuren en ramen, laat de muren wit.