Hollands Maandblad. Jaargang 2003 (662-673)

[p. 40]

Eiland
Marc Tritsmans

Waarvan ik heb betast de zachtste
groene binnenkant maar ook zijn harde
korst van rotsen waarop meeuwen en
aalscholvers voortdurend aarzelen

tussen zee en land. Dat ik schroomvol
heb omcirkeld met alleen de wind als
metgezel, omzichtig geuren opslaand
voor een verre winteravond. Van op

de hoogste top gekeken naar dat ene
warme nest van witte huizen. Blauwe
zee overal rondom. Zo helder: land dat
nog maar net uit zijn ei lijkt ontsnapt.

[p. 41]

Het bevlogene

Geef mij maar de bevlogen,
wilde schetsen gemaakt op
moordend vroege ochtenden,
een loeiende kater als de zwartst
denkbare wolk maar dan één
met een gouden rand van overmoed.
Opnieuw de onuitroeibare illusie
dat dit het dan eindelijk is: het eeuwig
gezochte. Op een verkreukelde
strook pakpapier, een onbruikbaar
eindje plank. Wat dan ook maar
bij de hand was om het niet
meer te laten ontsnappen.