Hollands Maandblad. Jaargang 2002 (650-661)

[p. 32]

Anton Gerits

Trekkende ganzen

Door waterlijnen en bekropen wegen
verdeeld in vakken groen en bruin
schuift onze wereld als een lege tuin
op weg naar waar zij aan hun lust ontstegen
en drijft het doel waarnaar zij halzend reiken
hun als een hongerstiller tegemoet
waarbij eerst straks vergeefs zal moeten blijken
voor wie van hen er dat nog iets toe doet.

[p. 33]

Vlieg

Als je geen verleden en geen toekomst hebt
zoals een vlieg, een wesp, een mug of een libel,
maar wel de kans dat je wordt dood gemept,
groeit er een vrijheid waar geen mens van rept,
weet je niet meer wie je bent en tel
je slechts het overlevend ogenblik,
de ruimte die je met je adem binnenlaat,
geen plaats meer geeft aan je vergeten ik,
je kleiner maakt met alles dat bestaat,
geen noodzaak biedt zelfs voor een laatste snik.