Hollands Maandblad. Jaargang 2002 (650-661)

[p. 54]

Sjef Welling

Gouden tand

Een gouden tand bijt
de zon kapot en glimlacht
als klinknagel in het gelaat
naar standbederf.

Nog een keer wordt huid
om toverbalogen
tot barstens toe
strakgetrokken.

De rijke graanschuren
en volle potten
liggen onder een kraslaag
van het testament.

Heimelijk kraakt dan
een tang het goud uit de kaak.
Met een muntstuk onder de tong
wordt men op reis gelegd

in een zwarte zwijgstoet
naar zelfbetaald sterven.
En de zon, de zon
kon niet stuk vandaag.

[p. 55]

Sterfschelp

Langs de boorden van het IJsselmeer
groeit al eeuwen het wachten.
Vandaag de dag is het keurig gevangen.
Vierkante plaggen tussen de huizen
lossen de weduwepuzzel op.

Ik vond daar een schelp opengeklapt:
een bed met paarse amechtige verdachte
geplet permanent en witte pantomime.
Parelmoer pyjamabehuizing en wachtend
op die laatste oostenwind die sterfschelpen
uitharden zal.