Hollands Maandblad. Jaargang 2002 (650-661)

[p. 12]

Emma Crebolder

De tuinman

Bijna winterklaar. De tuinman
knielt bij verlepte varens, kortwiekt
rigoureus. Schraapt tot op het laatste
blad de holle weg leeg. Hij zegt:
Een roodborst volgt mij waar ik
maar ben. Men stelt hem gerust.

Sinds die dag verging hem de zin
in eten. Hij ziet dubbel met één oog
Zijn spreken wordt weloverwogen. Hij legt
de woorden één voor één in het gras:
Operabel en Misschien en Gezwel. Tuin-
gereedschap dat nieuw voor hem was.

[p. 13]

Struikelvuurstenen

Wanneer een vogel een goochel is,
je oma een berg in haar tuin heeft.
Daar struikelvuurstenen liggen
dan vraag je om veel muziek.
Nog meer muziek.
Die stilvalt als je vertrekt.

Maar de grootouders staan voor twee.
Zij weten elkaar nog. Ze hebben
een bed dat heel hout is.
Ze vallen over zich heen.
Oma en haar spataderbeen.