Hollands Maandblad. Jaargang 2002 (650-661)

[p. 18]

J.W. Oerlemans

Zo waren wij overgeheveld

Zo waren wij overgeheveld
als oude zanden
naar de achterzijde
van België waar
de zestigtonners
in hun eigen roest
ten onder gingen -
zo lagen wij diep
bij elkaar en zwijgend
met ogen fonkelend
van eindeloosheid
en opstanding en weerzien -
tot België zo licht werd als de wind
en zo onaanraakbaar als de wimpers
van de dunne bossen
die geluidloos boven ons
openbraken en wezenloos.

[p. 19]

Meermalen heb ik 's nachts

Meermalen heb ik 's nachts
die tuin teruggezien
toen iedereen nog leefde -
windstille appelbomen
aan de rand van de zee
veel mooier was het niet
maar over het wijdopen huis
stroomde
de violen hemel.