Hollands Maandblad. Jaargang 2001 (638-649)

[p. 5]

Guus Luijters

Ik hoor mijn moeder zingen
zingend in de keuken staan
mijn moeder staat een ei

Te bakken ze kijkt naar buiten
door het raam mijn moeder staat
een lied te zingen af en toe

Roept ze mijn naam mijn moeder
die heel zacht te zingen staat
in de keuken bij de maan

Mijn moeder schenkt de koffie op
het is of ze iets vragen wil
ik zing mee ik hou me stil

En zie in de vroege morgen
mijn moeder zingend staan in
de keuken waar de koffie-

Wasem tuimelt naar het raam
en door het bovenlicht naar
buiten schiet wat zij denkt

Ik weet het niet maar ze zingt
ze zingt een lied mijn dode
moeder zingt een lied en ik

Ik hoor het niet ik hoor de wind
een kind dat door de straten
gaat mijn moeder zegt een naam

Is het Elly Jasperse die
eenzaam touwtje staat te springen
in de stille straat Bertje

Metkemeijer met zijn muts diep
in zijn ogen die door de
natte sneeuw naar school toe gaat of

Brammetje Magrijn wie van
drieën zal het zijn mijn moeder
zingt en kan ik het niet vragen

[p. 6]

 

Ben ik echt een kind geweest

 

liep ik zingend door de straten

 

of ik op weg was naar een feest

 

 

 

Heb ik Gisela bemind

 

zoals alle jongens deden

 

was Loekie Dikker echt mijn vriend

 

 

 

Waarom moet ik zo vaak denken

 

aan de kussen uit het lied

 

die jij mij maar niet wou schenken

 

 

 

Aan de eerste lenteregen

 

op de tegels van het plein als

 

van liefde werd gezwegen

 

 

 

En we voor jou touwtjesprongen

 

tot het stil werd in de straat

 

nog werd er een lied gezongen

 

 

 

Nog stond jij in het portiek

 

de sterren lieten zich al zien

 

en Venus net als wij was ziek

 

 

 

Van onvervuld verlangen

 

als jij terugweek en verdween

 

in een jongensdroom gevangen

 

 

 

Ben ik keer op keer op keer

 

langs je huis gelopen maar jij

 

hebt mij nooit gezien zo leren

 

 

 

Wij het hunkerende hart

 

al snel wat het te wachten staat

 

een leven van gedeelde smart

 

 

 

Waarin niets is wat het lijkt

 

de zon geen zon de maan geen maan

 

het woord een woord dat wijkt

 

 

 

Ik ben je niet vergeten

 

Gisela die na mijn laatste

 

vers nog Gisela zal heten