Hollands Maandblad. Jaargang 2000 (626-637)

[p. 18]

Sjef Welling

Oude mensen

Zeg mij oude witte mensen
wat het is om een zondag te zwijgen
ledigheid van een week
voort te zetten bij een kop koffie
nog meer niets te doen
en een sok op te trekken
over een marmeren been.

Wat is het om uw vrouw te vertellen
wat zij niet ziet en te glimlachen
bij prehistorische kinderen en een bal?

Daaromheen het roken van een sigaret
met bronchiën die klinken in de ruimte
achter uw houten lippen en harsen verhemelte.

Mag ik u vragen of u de bediening aftelt:
de serveerster, de verpleegster, de pastoor,
de kleinkinderen met een handschep aan een graf?

Zeg mij oude grijze mensen wat het is
om een zondag bekeken te worden
en u meer dan ik twijfelt of
na deze dag van kost en kleren
nog een volgende dag zal komen.

[p. 19]

Promillage d'amour

Dit is aangekomen nu ons bloed dun is
het decorum is vergleden, een veter loshangt
een hak uit de schoen slipt.
De huid slap om onze kop hangt
en we kussen met elastieken lip.

We als zwaargewichten in elkaar hangen
en iets doen onder de gordel.
Nu we zo zijn omgevallen in
een roerende nacht waar
het genot geen juiste ledematen vond.

Acht tellen voor de wekker.

De dag fatsoenlijk licht
niet begrijpend achter
de blinden stond.

[p. 20]

Wat voorligt

Als je een man omhelst als oude baby
met huidvlaggen aan de knoken.
Als je een zachte meisjeshand te lang vasthoudt
zij zich uit je terugtrekt.

Je alles te lang vastlegt in sluitertijd
met een camera aan je hoofd op een zomerdag.
De achterkant van een vrouw van je wegloopt
haar billen vergelijkt met je verkalkte nagels.

Gedachten te oud zijn voor dit moment.
Achteruitkijken verzouten is
vooruitkijken verpoppen is
en altijd dodelijk uitkomt.