Hollands Maandblad. Jaargang 2000 (626-637)

[p. 30]

J.W. Oerlemans

Toen zijn woorden

Toen zijn woorden zich hadden verdaan
tot achteloos gemompel
en zinneloze autoritten
het spreken niet meer wilde
zag je hem toch nog
woekeren met oude paragrafen
waaruit hij leven perste
dicht opeenstaande zinnen
stukken van sonaten

zo werkte hij onafgebroken
aan zijn terugkeer.

[p. 31]

Het waren dezelfde jaargetijden

Het waren dezelfde jaargetijden
en toch leek de waanzin anders
waren de schepen groter, sneller
de bemanning onzichtbaar
de vlaggen flitsend
de stilte ademloos
als de oceaan
en andere dodenakkers

zo verlieten wij de oude wereld
of een ander hemelrijk
langs onbenoemde wateren
schoten wij redeloos
van ontsteltenis naar ontsteltenis
alle verbindingen verbroken -
zo daverden wij met gedoofde lichten
de toekomst in
en de onwetendheid
en de bekommernis

wij waren te ver gegaan.