Hollands Maandblad. Jaargang 2000 (626-637)

[p. 22]

Marc Tritsmans

1525 - Naar Nederland

Mannen hebben dat. Ze willen
sterven voor ideeën. Onnozelaars.
Om mijn kinderen te redden zeg ik

om het even wat, zweer zelfs trouw
aan dat varken van een paus, kus
de voeten van de Groot-Inquisiteur.

Er is toch niemand die kan zien wat
zich afspeelt in mijn hoofd. Woorden
gebruik ik als een rookgordijn. Maar

zijn trots wist niet van wijken. We hebben
hier goed geleefd. Als dieven vluchten we
vannacht naar het lage land achter de dijken.

[p. 23]

1940 - Op de vlucht

Pas achteraf beseft dat in zelfde
goederenwagons, zoveel mensen naar
hun eindbestemming waren gereden.

Terwijl wij, ja, zonder eten en ik ongesteld,
een dag en een nacht rechtop tegen elkaar
aanschokkend ten slotte uitgeteld waren

aanbeland in een dorpje dat vredig lag te
soezen in de Franse zon. Waar onze kinderen
vervolgens de mooiste jaren van hun leven

hadden. En wij later vol schaamte moesten
inzien dat het voor ons, temidden van al die
ongeweten gruwel, niet anders was geweest.