Hollands Maandblad. Jaargang 2000 (626-637)

[p. 34]

Patty Scholten

Lippizaner paarden in Wenen

De kroonluchters zijn groter dan de paarden,
die dapper stappen door de zaal. Ze moeten
zo vreemd bewegen, dansen op vier voeten,
zich hoog verheffen boven bruine aarde.

Quadrille, pas de deux zijn hier de waarden,
met klontjes om hun kunsten te verzoeten.
De rijder licht zijn zwarte steek als groet en
zij briesen vlokkend in hun witte baarden.

Het uur is om. Ze moeten weer naar stal.
Opdat zo'n Tessa, Basowitz of Nina
zich niet te lang en zwaar vermoeien zal.

De box gaat dicht. Een lange dag en nacht
staat in het stro een prima ballerina,
vermomd als paard, dat zich verveelt en wacht.

[p. 35]

De zeekat

De armen tot een snuitje opgepropt,
een rond, plat lichaam komt er achteraan.
Een afgezant van Mars of van de Maan,
per ufo hier als kolonist gedropt.

Hij flitst met kleuren; teken dat dit klopt
en kijkt me somber en nadenkend aan.
Voor hem ben ik, als aardse onderdaan,
een wezen waar hij ernstig over tobt.

Hij wil me voelen, steekt twee armen uit,
maar stuit slechts op de koude, glazen ruit.
We kijken elkaar aan, kosmopolieten.

Hij zwemt hier al miljoenen natte jaren,
lang voordat mensen nog maar vissen waren.
Koppotige: kind van de ammonieten