Hollands Maandblad. Jaargang 1999 (614-625)

[p. 32]

Maarten Doorman

Pétanque met Hugo Claus

Het profiel stamt van een Romeinse keizer
Zijn beide ballen zijn van ijzer
Van rijmen en schrijven werd de kop wat grijzer
Hij wist steeds meer en werd goddank niet wijzer

Van een keizerin had hij soms meer dan een beetje
In plaats van buigen heeft hij een magneetje
aan een touwtje want met rechte rug vergeet je
niet wat je weet maar met beelden versneed je

dit en de godganse mythologie van wat bestaat.
Je trok bizarre weelde aan de melodie van je draad
En lezers riepen dan er staat niet wat er staat
Maar het stond er. En het staat er nog, als spagaat.

[p. 33]

Nacht raakt een stalen snaar

Als de computer start klinkt aluminium gefluister
Iedereen slaapt ergens anders door
Gesnater van eenden hinkt in vallend duister
Te hard staat populierenblad voor het onwillig oor.

Het hees en dronken zingen van schaatsen op het ijs
Hysterisch gestold water waaraan menig golfje loszat
Een krekel die niet ophoudt monomaan van de wijs
Een regen plots van stemmen uit het zomervolle bosbad.

Het gewrichtszieke gereutel van een eerste vroege tram
Dieselgegrom dat niet wil stoppen in het ruim
In huis misbruikt het antwoordapparaat mijn stem
En dan geritsel dat doorgaat na het vallen van puin.

Buiten is het erg met al die mussen en die bloemen:
hoor het gekmakend zoemen van doodgewone bijen.
Er is geen groot verschil tussen kussen en zoenen
Hadden we iets te doen ik kwam onmiddellijk bij je.